ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
"Μια μικρή δόση νοσταλγίας για τους μεγάλους και μια χρωματιστή περιπέτεια για τους μικρούς, μας χαρίζει το Παραμύθι με τα χρώματα, μέσα από την ιστορία του ουράνιου τόξου που εγκατέλειψε πληγωμένο τους ανθρώπους. Το ερώτημα που θέτει είναι απλό αλλά καθόλου απλοϊκό: συνειδητοποιούμε άραγε οι άνθρωποι την ομορφιά που η φύση απλώχερα μας χαρίζει, ή μέσα από την υπεροπτική ύπαρξή μας θεωρούμε δεδομένη τη συύπαρξη μαζί της;"
Μια νότα νοσταλγίας γεμίζει όσους θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια το υπέροχο βιβλίο του Αλέξη Κυριτσόπουλου "Το παραμύθι με τα χρώματα". Εγώ είχα χάσει για χρόνια το δικό μου παλιό αντίτυπο. Μόλις το συνάντησα λοιπόν μπροστα μου στο βιβλιοπωλείο σε νέα έκδοση από τις Εκδόσεις Κέδρος, το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη περισσότερο γιατί το ένιωθα ακόμα δικό μου, -ιδιοκτησία μου- και λιγότερο για τα παιδιά μου. Τελικά οι δύο μικρότεροι γιοι μου ενδιαφέρθηκαν και απόλαυσαν μαζί μου την ιστορία του ουράνιου τόξου που πληγωμένο από την αγνωμοσύνη των ανθρώπων έφυγε και πήγε μακρυά κι αφαίρεσε όλα τα χρώματά του από τον άκαρδο κόσμο τους.
Η ιστορία του ουράνιου τόξου είναι φτιαγμένη με αφοπλιστική απλότητα και συνοδεύεται από την τεχνική του κολλάζ (πραγματικό όχι τύπου) όπως ακριβώς θα την έκανε ένα μικρό παιδί.
Οι τέσσερεις μικροί της ιστορίας, που γυρεύουν να φέρουν πίσω τα χρώματα στη ζωή τους, περνούν βουνά και σχίζουν θάλασσες για να ξετρυπώσουν το ουράνιο τόξο, μέχρι που στο τέλος τα καταφέρνουν.
Ταυτόχρονα, μέσα από την αναζήτησή τους, παίρνουν ένα πολύτιμο μάθημα: να μη θεωρούν τίποτα δεδομένο και να ευχαριστούν την τύχη τους για την ομορφιά της φύσης που τους περιβάλλει.
Παρόλο που η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το μακρινό 1976, το μήνυμα του παραμένει αηθαλές. Η αδιαφορία του ανθρώπου για το περιβάλλον και τη φύση ταυτίζονται ακόμα και στις μέρες μας με τη φυγή του ουράνιου τόξου στο βιβλίο.
Ο Κυριτσόπουλος ήδη από τη δεκαετία του '70 έκανε αυτή τη διακριτική και έμμεση αναφορά στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Αν αναλογιστούμε δε ότι την εποχή εκείνη ,τα παιδικά αναγνώσματα σπάνια περιπλέκονταν με τέτοια κοινωνικά θέματα η αξία του βιβλίου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
Η παιδικότητα στην εικονογράφηση, -χαρακτηριστική του δημιουργού της-, βάζει το "παραμύθι με τα χρώματα" στο πάνελ των βιβλίων χωρίς ηλικία και το τοποθετεί ισάξια δίπλα σε σύγχρονα αναγνώσματα στις κορυφαίες λίστες του παιδικού βιβλίου.
Προσωπική παρατήρηση, για το μόνο που δεν μου αρέσει, αφορά στο πολυτονικό σύστημα. Εγώ βέβαια δεν το πρόλαβα ως μαθήτρια αλλά είναι γνωστό ότι η πληοψηφία των μαθητών που αναγκάστηκε πριν το 1980 να το διδαχτεί, δεν το αγαπούσε. Στα σημερινά παιδιά δε, δεν αντικατοπτρίζει κάτι ουσιώδες αλλά αντίθετα μπερδεύει και μπλοκάρει το ενδιαφέρον τους για τις λέξεις, γεγονός ωστόσο που στις ηλικίες 4-6 είναι σημαντικό. Άποψη προσωπική...
Συγκινήθηκα πολύ καθώς το διάβαζα με τα παιδάκια μου καθώς αναλογίστηκα τότε που ήμουν εγώ μικρή στην αγκαλιά των γονιών μου και τους παρακαλούσα για ένα παραμύθι ακόμα τα βράδια... Σας χαρίζω λοιπόν από καρδιάς μια ευχή εμπνευσμενη απο την αγαπημένη μου εικόνα μέσα απο το βιβλίο: Μια βροχή από χρώματα κομμάτια κομφετί χρωματιστό, ας πέφτει τις νύχτες στα όνειρα κάθε μικρού ή μεγάλου παιδιού, που οραματίζεται πως μπορεί να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο, κυνηγώντας με πείσμα το δικό του ουράνιο τόξο.
Ακολουθήστε μας στο Instagram στη σελίδα μας @biblia_gia_ta_paidia και δείτε
βιντεοπαρουσίαση του βιβλίου καθώς και
σχόλια αναγνωστών και φίλων της σελίδας!Διεύθυνση συνδέσμου:
Παιδί από 3 ετών
Εκδόσεις: Κέδρος
Δημιουργός: Αλέξης Κυριτσόπουλος
Α' Έκδοση 1976
Σελίδες 60
ISBN 9789600400465
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου