ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΪΒΑΛΙ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ 1922

Μαγευτικό "το Πέρασμα" της Λίλης Λαμπρέλλη, σε ένα βιβλίο που εμπνέεται από αληθινά γεγονότα.
Ένα πραγματικό αριστούργημα

Το πέρασμα Μυτιλήνη - Αϊβαλί 1922 - Εκδόσεις Πατάκη

 Σύνταξη κειμένου/ επιλογή βιβλίου: Ειρήνη Κούτμου

Λίγα λόγια για την υπόθεση

📚Όταν ο ελληνικός στρατός αποσύρεται το 1922 από τη Μικρασία έρχεται η αρχή του τέλους για τους Έλληνες της περιοχής. Οι άνθρωποι, παραζαλισμένοι από τα γρήγορα γεγονότα, στέκονται ανήμποροι να ψυχανεμιστούν το κακό που έρχεται.

Έτσι και η οικογένεια της μικρής Ελένης δεν εγκαταλείπει νωρίς το βιος της στο Αϊβάλι, προτού φτάσει ο τουρκικός στρατός, απόφαση που θα τους στοιχίσει ωστόσο τις ζωές όλων των ενήλικων αντρών της οικογένειας.

Η Ελένη μαζί με τη συνονόματη γιαγιά της, τη μάνα, τις αδερφές της και το μωρό αδερφό της, περνούν κακήν κακώς με ένα καΐκι παραφορτωμένο με απελπισμένους πρόσφυγες απέναντι στη Μυτιλήνη.

Αυτό το πέρασμα απέναντι τις έσωσε, τους έδωσε την ευκαιρία για μια καινούργια ζωή, όμως αυτή ήταν πάντα σημαδεμένη από το αποτύπωμα του δράματος, της απώλειας που έζησαν με τον ξεριζωμό και το χαμό των αγαπημένων τους.📚

    Το Πέρασμα είναι ένα ανάγνωσμα συγκλονιστικό που βασίζεται στην πραγματική μαρτυρία της γιαγιάς της συγγραφέως που ως παιδί βίωσε τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο. Όσα έζησαν οι Αϊβαλιώτες πρόσφυγες η Λίλη Λαμπρέλλη τα διηγείται με τέτοια συγκινητική δύναμη που τα διαβάζεις με αχόρταγο πόνο, χωρίς να θέλεις να χάσεις ούτε λέξη από τούτο το αριστούργημα. Κουβαλάει ένα τόσο ισχυρό συναισθηματικό φορτίο τούτη η ιστορία που ο αναγνώστης βουτάει ο ίδιος στα άγνωστα νερά της μοίρας της προσφυγιάς και νιώθει για τους ανθρώπους που την έζησαν ειλικρινή και βαθιά συμπόνια.

    Οι ενήλικοι της ιστορίας έπρεπε να σταθούν όρθιοι μέσα από τα μαύρα ποτάμια της απελπισίας που βιώσαν, έστω για χάρη των παιδιών. Οι νεκροί όμως που άδικα θανατώθηκαν, οι αγνοούμενοι που παρέμειναν χαμένοι, είχαν γραπωθεί στην ψυχή τους και κάθε χαρά που έζησαν μετέπειτα άφηνε πάντα μια επίγευση πίκρας. Αυτή που αφήνει ο πόλεμος στον άμαχο πληθυσμό.

    Η γιαγιά Ελένη, η πιο τραγική φιγούρα του έργου, συμπυκνώνει στην προσωπικότητα της όλες τις γυναίκες που έσφιξαν τα δόντια και προχώρησαν μπροστά με σπαρτιατική δύναμη, ενώ η ψυχή τους ήταν κομματιασμένη. Η μάνα από την άλλη, η νέα γυναίκα που έχει μένει μόνη, φτωχή, με τα βάσανα σαράκι και τις υποχρεώσεις βουνό, αναζητά ψηγματα αισιοδοξίας ενώ παλαεύει για την επιβίωση, δεν εγκαταλείπει το όνειρο για μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά της. Τέλος τα παιδιά που στερήθηκαν την παιδικότητα, με αντάλλαγμα τις στερήσεις, την αγωνία ανάμικτη με την απορία, την ορφάνια και το θάνατο.

    Τρεις γενιές γυναικών που κρατούν όρθιες η μια την άλλη καθώς προχωρούν προς το μέλλον ενώ το βλέμμα τους στρέφεται πάντα αναπόφευκτα στο παρελθόν περιγράφονται υπέροχα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και στο επίμετρο της συγγραφέα. Εκεί αναλύει με την έμπνευσή της και την πραγματική τραγική ιστορία του διωγμού της οικογένειάς της που συνδέθηκε με τον τρόμο, την απώλεια, το θάνατο. Αυτό το κείμενο - εξομολόγηση προσωπικά με συγκίνησε εξίσου με το βιβλίο.

    Στα βιβλία που έχουμε διαβάσει για την εκατοστή μαύρη επέτειο του 1922, το συγκαταλέγω στα απολύτως καλύτερα, από 12 ετών και πάνω, οπωσδήποτε και για τους ενήλικες. 

Στη σελίδα μου @biblia_gia_ta_paidia στο Instagram μπορείτε να δείτε σελίδες από το εσωτερικό του βιβλίου καθώς και σχόλια αναγνωστών και φίλων.

Πληροφορίες για το βιβλίο

Ηλικία 12-199 | Συγγραφέας Λίλη Λαμπρέλλη | Εκδόσεις Πατάκη | Σελίδες 156